موج رنگین افق پایان نداشت
در کویر زندگانی سراب فریفته، جای نداشت
کاش همرنگ افق میشدیم
آه...!کاش لحظه دیدار ماه با ستارگان پایانی نداشت
گرد ماه ستارگان بودند، شب پرده دار آنها
گرد این کره خاکی، من بودم تو."نه آنها"
من تو را می ربودم ، تو مرا.صداقت پرده دار ما
تشنه لب بودیم و جان خسته...!اما فریفته نمی کردیم دلها
تیر91_وحید آباده ای
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen